Ne zaman hayati bir karar alacak olsak bütün gözler üzerimize çevrilir, biri meydana çıkmış da tellalla duyurmuş gibi. Yeni bir şeye başlayacak olsak her yerden bir ses yükselir. Hepsi senin sesini bastırmaya yemin etmiş gibi. Sen daha zihninde o fikre yer açmaya çalışırken onlar üst üste gelir, aklın olur metrobüs, sen de cama yapışmış bir gariban yolcu. Nefesinin buğusuna imdat yazdığınızı görür gibiyim. Merak etmeyin yalnız değilsiniz. Haydi ineceğimiz yere geldik, biz gidelim.
Aralık sonunda başlayan bir ruh hâlidir bu. Yeni yıl gelmeden kararlar alınır. “Yapılacaklar listesi” hazırlanır. Hedefler belirlenir, kırmızı kalemle altları çizilir. Öyle pazartesiden salıya da değişmeyecektir. Hayaller hiç olmadığı kadar nettir. Planlar hazırdır. Beklenen gün gelir. Ocak ayının ilk birkaç günü kartal bakışlarımızla hedefe kilitleniriz. Yapabiliyor olmanın hazzıyla bu aldığımız kararları dillendirmeye başlarız. Derken bir rehavet çöker, biraz sıkılırız. O ilk günlerdeki heyecan da kalmaz çünkü sürekli konuyla ilgili bir yoruma maruz kalırız. Hımm, öyle mi, aa evet ya derken o uçmaya hevesli balonumuz darbe alır ve yavaş yavaş sönmeye başlar. Biz, elimizde listemiz yatağa uzanmış, tavanı izlerken buluruz kendimizi.
İşte böyle zamanlarda ihtiyacımız olan şeydir motivasyon. Bir şeylerin o inancın altını harlaması gerekir. Bir söz, bir şarkı, bir film, belki bir yazı. Tam da bu zamanlarda ihtiyacımız olan şey. Acabalarla dolu sorulara keşke dememek için amalarla doldurduğumuz hayatımızda belkiye yer açmak için bu inanca ihtiyacımız var. En çok kendimize!
Yapabileceğimize olan inanç, tam da şu anda.
Başarının %5’i yapmayı bilmekten %95’i yapabilmekten oluşurmuş. Ben inanıyorum ki her şeyin “aynı” olmak için kurgulandığı bu düzende hayal kurabiliyorsan “yapabilirim” kapısını çoktan açtın. Artık içeriye girip çalışma vakti. Düşlediklerine sahip çıkma vakti. Duyduğun “ama”ları sustur. Madem vazgeçecektik buraya kadar niye geldik? Hem biliyor musun yapabilirim dediğin anda 100 milyar sinir hücren senin için hazırda bekliyor. Her bir zerrenle inandığın şeye odaklan ve başar. Bunun hazzı yolun başında gitme diyenlere bile iyi gelecektir.
Birilerinin yönlendirmesine o kadar alışmışız, kabullerine o kadar hızlı ayak uydurmuşuz ki kendi ilgimiz doğrultusunda aldığımız kararları uygularken bir çocuk kadar ürkek oluyoruz. Onlarsa başkalarının hayatlarına karışacak kadar cesur. Artık bunun tanımını değiştirmeniz gerek çocuklar. Hayallerinize, hedeflerinize sahip çıkmalısınız. Sonra yaparız batağından kurtulup hemen şimdi bir şeyler yapmalısınız. Sorumluluk almak en hayırlı işlerden biri hâline geldi. Elinizi taşın altında görmek istiyoruz. Zor olduğunu bile bile kendi hayatınız için o savaşı kendiniz verin istiyoruz. Başarabileceğinize inancımız tam. Sizin için dönem ortasında, hazır zaman da varken hadi gelin başlayalım artık. “Yapabilirim” nidalarınızı “yaptım”larla süsleyelim.
Dünyanın en güzel şarkısı olsun bu, ömrünüz boyunca da ritmiyle hayat bulun.
Hilal KUZENCİK
Comments